maandag 30 januari 2012

Weekendboodschappen.

zaterdag 28 jan
De Balinezen die zo trots zijn op hun land zullen we het maar niet vertellen.. Ons (culturele)uitje voor vandaag was naar Hardy's supermarket in Ampulara. Op de brommer heen.. we hebben de smaak te pakken.. Gisteren door de rijstvelden gereden, vandaag de kustweg. Ietsje meer bochten en daardoor ook iets spannender maar wel veel minder verkeer.

Het was zowaar windstil vanmorgen. En dat betekent dat de zee kalmer was. Voor ons nog niet snorkel-vriendelijk maar voor alle vissers rustig genoeg om uit te varen. De storm was ook voor hier uitzonderlijk. En 3 dagen storm betekent hier wel een halve week geen werk aan de winkel.. Zo gauw we de hotels, restaurantjes en resorts achter ons hebben gelaten struikelen we dan ook over de vissen. Uit grote manden wordt het gesorteerd in kleinere manden of iets langer houdbare piepschuimen boxen. De lunch voor vandaag wordt gewoon in de hand meegenomen. In iedere bocht worden we getrakteerd op prachtige vergezichten over de rotsen en de zee. En als we een blik op de strandjes werpen zien we kilometers lang wit beschilderde visserbootjes zij aan zij liggen.
We willen net een koekjes-pauze houden als een school langs de weg zijn leerlingen loslaat. Tientallen meiden en jongens in uniform zwaaien en lachen en 'He You'-en naar ons.. Dat gaan we de meiden niet aan doen en een dorpje verder stoppen we bij 2 winkeltjes.. Aan elke kant van de weg is er 1 gevestigd. En ze verkopen bijna hetzelfde. Bij de 1 kopen we dan maar ons drinken en bij de ander de koekjes. Ondertussen is een deel van de school het dorpje genaderd en we worden dan ook bekeken door een groepje van zo'n 30 man. Iedereen hangt relaxed wat tegen een boom en giechelt wat.. Als Niek de koekjes en wat andere kleine dingetjes gaat afrekenen wordt het stil.. Hij heeft het gevoel dat het niet klopt en als hij terugloopt om het na te vragen krijgt ie lachend rp 3000 terug! De meiden hebben geen last van het gestaar. Die verbazen zich net zo hard over wat ze allemaal zien. Een meisje met lange vlechten tot op haar billen, een jongen met een verknipte voetbal op zijn hoofd, een klein meiske dat zomaar (!) een zakje snoepjes pakt zonder het te vragen (ooh!) ..dit zijn de details die Sterre en Loes zien. We tanken nog even en dan op naar de grote stad..

Gelukkig wordt de Balineese Albert Heijn al bij de entree van het stadje aangekondigd. Nu komt het ook aan op logisch denken want links rijden langs een lange weg is wat anders dan langs rotondes, marktjes en een bemo-taxi standplaats. Gelukkig zit het logisch in elkaar en vinden we het makkelijk.

Supermarkten in Duitsland vind ik al leuk... Hier begint de pret al op de parkeerplaats! Naast een car-park wordt het grootste gedeelte van de parkeerplaats namelijk ingenomen door een brommer-parkeer gedeelte.. Rijen en rijen van keurig geverfde kleine vakjes waar je netjes je scooter neer kunt zetten. Voor rp 500 wordt er op je helm gepast. We horen er helemaal bij!

Binnen is het een ware kakafonie aan kleuren, geuren en geluiden. Een muur van prikkels komt op je af.. een ADHD-er zou er van schrik rustig van worden. Het hele grote supermarkt gedeelte wordt omringd door kleinere winkeltjes die van de keten meeprofiteren. Iedereen heft een eigen muziekje (volume hard). Je kunt er eten, een ijsje scoren, kleding uitzoeken en .. ze hebben een speelgoed afdeling.  We hebben de meiden een kadootje beloofd maar eerst gaan we voor de 'urgente' dingen. De grootste luiers die we tot dus ver konden vinden waren xl (tot 17 kg) en ze passen wel... maar de heupjes van Loes worden er wat rood van. We gaan dus voor de xxl! Ik wil heel graag haarverf en ik heb zelfs een bescheiden keuze (zwart, bruin, groen (!) of mahony..) We komen het ene leuke product na het andere tegen. Amsterdambrood, stoere mannenproteine, enorme vissen, kippentenen maar gelukkig ook pindakaas en jam. We maken leuke foto's en zetten een klein meisje met piepschoentjes op een filmpje.. zie je wel dat het een heel cultureel uitje is..

We doen voor meer dan rp 200.000 boodschappen. Wat prijzen? een kinderschaar rp 7000. Haarspeldjes rp 900, haarverf rp 52.000, benzine rp 4500 per liter. Een halfje wit rp 6000. De nullen vliegen om je oren.

Het is er ook nog eens heel heet binnen en dat samen met al die al die andere prikkels maakt dat je bijna lamgeslagen wordt. Op de speelgoed afdeling is bijna alles roze en overweldigend. We verwachten dan ook een moeilijke keuze maar de meiden zijn er snel uit.. Een stuiterbal die allerlei kleuren produceert als je hem op de grond laat vallen. Wie het kleine eert is het grote weerd! In een hoek zit ook nog een ballorig achtige ballenbak/klimtoestel verborgen. Waar ze de energie vandaan halen is ons een raadsel maar de eerste speeltuin in weken... Kletsnat spelen ze zich! Wij pinnen ondertussen nog even een miljard. Ons volgende doel is Lombok en daar zijn de pinautomaten schaars hebben we gehoord dus we nemen een voorraad mee..

Door de rijstvelden tuffen we weer naar huis. Onderweg scoren we nog een nasi goreng en dan wacht het zwembad..