Geregeld!

• 3 maanden verlofregeling werk
• nieuwe paspoorten voor hele gezin
• vliegtickets Amsterdam-Bangkok
• vliegtickets Bangkok-Bali
• visa voor Indonesië
• hotel Bangkok voor de eerste dagen
• vaccinaties / Mallarone
• via makelaar huurders voor het huis
• netbook
• externe harddisc en space op "The
Cloud"
• nieuwe camera
• walki-talki's met babyfoon-functie
• Teva's (sandalen) voor de
meiden
• Deryan Travel Cots
• blog!
• belastingdienst uitstel aangifte 2011
• toeslag kinderdagverblijf afmelden en
voor nieuwe jaar weer aanmelden
• huis superschoon
• deur achter ons dicht gooien

2 0f 4? een groot verschil..

Bijna dagelijks onderwerpt Sterre ons aan een vragenuurtje.
Fascinerend om te horen wat er allemaal in zo'n klein koppie om kan gaan.
Vragen van Sterre:
- Hoe heet dat land ook al alweer waar we heen gaan?
- Hoe ziet een palmboom eruit?
- Waarom eten ze daar e.l.k.e dag rijst (met gruwel gezicht)
- Wat is een kokosnoot?
- Zijn daar ook vriendinnetjes?
- Hoe gaat de zon daar op?
- Hoe weet zo'n piloot nou waar ie naar toe moet vliegen?
- Hoe werkt zo'n vliegtuig dan?
- Hebben ze daar wel chocoladebroodjes?
- Heeft de zee ook golven?
- Mag ik daar een konijnenknuffel kopen?
- Dan ga je wel mijn handje vast houden he?!

Loes had deze week ook haar eerste prangende vraag over het warme land:
- Mama, as we inne wame land zijn.. Mag ik dan een snoepje???


Tot nu toe weten we op elke vraag een geruststellend antwoord te geven!!

Paulien

Nog 3 te gaan..

De eerste van het gezin heeft verlof!
Loes heeft gisteren officieel afscheid genomen.
Ze mocht euh-teren (trakteren).
Dus met een tas vol kerstkoekjes en chocolaatjes togen wij tezamen naar het kinderdagverblijf.
Er was zelfs een afscheidsboekje geknutseld dus het was helemaal echt..
's Avonds waren er even tranen bij Sterre.
Het was niet eerlijk dat Loes al vakantie had.
Deze laatste week valt haar zwaar.
Nog even volhouden meidje.. vrijdag mag jij ook euh-teren!


Paulien

even voorgenieten...

Olifanten Wat in Chang Mai, Thailand

Indonesie, Lombok, Pemenang

Oostkust van Bali

Thailand, Koh Kut

Doelgroep

De laatste punten op i worden gezet.
Vrijdag hebben we ons uit de naad gepoetst omdat er mogelijke huurders voor ons huis kwamen kijken.
De rondleiding verliep positief, maandag horen we meer.

Een (hele) globale reisplanning voor de eerste paar weken is gemaakt en langzamerhand zijn we ook zover dat we ons vast willen leggen wat een onderkomen betreft.
Zo'n 100 baht kippenhok waar ik mijn op mijn vorige reis nog prima insliep kan nu natuurlijk niet. Na een reis van 14 uur verdienen in ieder geval onze meiden een normaal onderkomen met zwembad en croissantjes bij het ontbijt. Keuze te over dat is het niet.. Maar de prijzen van 1800 baht daar moet ik toch even van slikken. Omgerekend is dit 43.82 euro. In Nederland zou het een buitenkansje heten!!
Het is de psychologische kronkel in mijn hoofd..
We reizen niet meer als backpackers..

Gelukkig zag ik net op internet dat we toch WEL bij een doelgroep horen.
Het zou per slot van rekening toch wanhopig zijn als we 3 maanden niet in een hokje passen..
We gaan namelijk op reis als "Flaschpackers"  Flaschpackers zijn luxe yuppie backpackers die verblijven in middle-class hotels en reizen met behulp van electronische gadgets.

En het klopt; we slepen heel wat meer stekkers mee dan ik ooit had gedacht. Een mini-laptop, camera's, externe harde schijf, mp3 speler (voor mijn hardlooptraining) en iphone en allerlei oplaadspul om de boel werkend te houden uiteraard.

Paulien

Eerste Stress..

Het hoort erbij. Je weet dat het komt. En dat je er niet aan ontkomt.
Maar toch.. het overviel ons in grote golven.
De eerste stress is een feit!

Er was eens een broer die had aangeboden om onze papierwinkel in te leveren bij de ambassade van Indonesië. Dit om het felbegeerde 60 dagen visum te krijgen. Na anderhalf uur wachten bleek dat we toch een bewijs nodig hadden dat we het land definitief weer zouden verlaten. Verkeerd voorgelicht door diverse bronnen. Dus lieve broer onverrichte zake wederom naar huis.

En toen begon de stress dus.. Want ineens moeten we bedenken hoe we onze 60 dagen gingen invullen. (het was de bedoeling dit ter plekke te doen.. met het ruisen vd zee op de achtergrond, onder het genot van een biertje beetje bomen met mede-reizigers) Nu moest het dus NU!  En met zo'n reisgids op schoot wordt ik erg hebberig.. Een prachtig krater meer waar je in kan zwemmen, een uniek tempelcomplex bij zonsopgang, de komodovaraan en andere unieke ervaringen die je moet beleven dwarrelen aan mijn ogen voorbij.
Vooral een jungle-tocht op Kalimantan in een woonboot blijft in mijn hoofd hangen. Je vaart door een national park met de grootste populatie aan oerang-oetans. Ik zie ons al helemaal zitten. Beetje aapjes kijken terwijl je door prachtige natuur vaart en slaapt op je eigen boothuisje. Uren op internet, slapen met de reisgids naast mijn hoofd en maar rekenen in hoeveel dagen we daar kunnen komen, hoe het zit met toegangspermissie etc etc..
Tot we eindelijk weer eens een avond hebben en ik met rode koontjes mijn enthousiaste plannen deel met Niek. Ik hoor mezelf ratelen en zie aan Nieks ogen dat hij het niet volgt..
Een 24 uurs tocht over de oceaan? En dan zijn we er nog lang niet?
Pas als ik weer een reisverslag lees op verre reizen met kinderen.nl komt de rust terug.
Oja we zouden het simpel houden, de kracht van het kleine daar zouden onze maanden om gaan draaien.
Bali en Lombok en wat kleine eilandjes erom heen daar houden we het bij en de rest van Indonesië blijft wel liggen.

En dus besluiten we "gewoon" een ticket van Bali terug naar Bangkok te boeken.
Helaas denkt onze credit card daar anders over. We krijgen ruzie met ons wachtwoord dat niet meer geaccepteerd wordt. Uiteraard kom je daar pas achter als je 4x al je gegevens hebt ingevoerd. En als je 5x een poging gedaan hebt om je wachtwoord linksom zo niet rechtsom in te vullen dan wordt je er door het systeem om veiligheidsredenen uitgeknikkerd en kun je weer van voor af aan beginnen.
Een avond tickets kopen begint om 19.30 en eindigt met veel vloeken, tieren, tranen om 2.30 (!!) met het ratelen van de printer die de e-tickets produceert.

"As we speak" is Niek naar Den Haag om de hele bups nog een keer in te leveren.
Hij heeft vanmiddag met Loes al een omkeertoetje gekocht om morgen de goede afloop mee te vieren!
De optimist!
Als een fles champagne lacht ie me toe in de koelkast..

Stress... het is heel betrekkelijk!

Paulien

Nieuwe App. op mijn IPhone ...

2e Prikronde

Daar zijn we weer. 

De meiden hebben de pleisters mee

en ze hebben er zin in!

 

Zo gezellig bleef het natuurlijk niet...

Aandachtig bekeek Sterre het opzuigen van de (mooie rose Rabies-injectie)vloeistof en stapte daarna dapper als grote zus naar de verpleegkundige. Toen ze echter op schoot plaats moest nemen en ik haar andere arm moest tegenhield

was de pret over.

Loes was'm in de tussentijd gesmeerd. Ik nam haar met veel protest ook maar op mijn schoot. Wat een berekracht komt er dan los.   Maar papa's zijn toch sterker (sorry).

Natuurlijk aten we weer patat!

Nog 1x over 2 weken en we hebben die hindernis gehad.

Onder ons: Ik IC-verpleegkundige sta liever aan de andere kant van de naald 

p.s.

www.vaccinatiesonderweg.nl

onze buuf Ellen werkt hier

en ik ben blij dat ze de taak aan haar 

collega Alie heeft overgelaten.

 

Griezelen

Niet alle stapjes in de voorbereiding zijn leuk.
Veel regelzaken (bleh), veel helpdesken bellen (bleh bleh) en.. vaccinaties halen! (bleh bleh bleh)
Op het consultatieburo hebben we 2 maanden geleden de BMR prik gehaald. Door de verpleegkundige daar (bleh-mens) subtiel de cola-prik genoemd omdat het zo'n bijtende vloeistof is die je krijgt ingespoten. EN was daar ook 'beloofd' dit is de stomste prik uit je hele leven...
Optimistisch gingen de meiden dan ook met ons mee. De zin; het is niet leuk maar het moet! viel vaak.

De vaccinatie-verpleegkundige was aardig, bekwaam en kordaat.
Ik beslis de volgorde.. dat werkt het beste!
Om meteen daar achteraan te beslissen.. Mama eerst!
Nu ben ik ook niet zo'n held.. maar tegen dit besluit viel niet te discussiëren.
Kinderen voelen feilloos aan wanneer iets niet oprecht is.
En het toneelstukje dat-het-reuze-meevalt-en-als-je-klaar-bent-ben-je-een-superheld.. werkte dan ook niet!
Stevig op schoot, flink krijsen en een groot schuldgevoel..
We kwamen er niet onderuit.
Een beetje bibberend zaten we in de auto terug..
Natuurlijk aten we patat!

En we waren nog niet uit gegriezeld.
De meiden hebben gister allebei een zaklamp gekregen.
Voor 'in het warme land'.
En die moest 's avonds uiteraard getest.
In het donker lopen...
Sterre wilde erg graag boeven zoeken maar omdat dit wel heeeel erg spannend was.. ook egeltjes!
De test is geslaagd..
Een leuk stapje in de voorbereiding!

.. volgende week weer een prik.

Paulien

Ik ga op reis en neem mee: Kaplaarzen en opblaasboot

Nog 2 maanden en 11 dagen.
Maar dit NOS-bericht geeft ons plan wel een survival-karakter ;-)
Daar worden ons ma en schoonmoeder niet relexter op...

Reisadvies Thailand aangescherpt

 

 

Medewerkers van een overstroomde fabriek in een voorstad van Bangkok stellen producten veilig NOS/AFP 

 

 

Toegevoegd: woensdag 26 okt 2011, 12:14

Het Ministerie van Buitenlandse Zaken ontraadt niet-essentiële reizen naar Bangkok en andere delen van Thailand. Het land kampt na aanhoudende regenval al ruim een week met overstromingen. Er zijn zeker 300 doden gevallen.
Vooral het noorden en midden van het land zijn zwaar getroffen, waaronder ook de hoofdstad Bangkok. Het internationale vliegveld is open, het tweede vliegveld, Don Muang, staat onder water.
Volgens het ministerie van Buitenlandse Zaken zijn de toeristische gebieden in het zuiden, zoals Phuket, Pattaya en Krabi, goed bereikbaar, zowel over de weg als via de lucht.

Uitverkocht

 

De Nederlander Martijn Spaanderman, ondernemer, is met zijn gezin de metropool van twaalf miljoen inwoners ontvlucht. "De situatie in de binnenste ring van de stad is snijdend te noemen", vertelt hij. "Er is veel wantrouwen omdat de overheid meerdere malen heeft aangegeven dat het veilig was. En dan valt er weer een dam bij een belangrijk industrieterrein ten noorden van Bangkok. Het water dat de stad nu heeft bereikt, is nog niet het ergste. Dat komt pas de komende dagen. De praktische situatie is dat de bevoorrading opraakt."

 

Profiteren 

 

De familie Spaanderman is bepaald niet de enige die Bangkok ontvlucht. "Winkels leeg, drinkwater bijna op, mijn kennissen en vrienden vertrekken allemaal daar", meldt Anno Zijlstra, die zelf in de noordoostelijke provincie Khon Kaen woont. "Bij mijn weten iets unieks, in negatieve zin, een wereldstad onder water."
De autoriteiten hebben de winkelketens laten weten dat zij niet van de schaarste mogen profiteren door prijzen te verhogen. Maar het informele circuit op straat, waar particulieren en winkeliers zich proberen te beschermen tegen het water door muurtjes te bouwen en zandzakken te stapelen, trekt zich daar weinig van aan. "De plaatselijke aannemer pikt een aardig graantje mee", zegt Ger Hinssen, die sinds 1 juli in Bangkok woont met zijn Thaise vrouw. "Omgerekend kost een zakje zand ongeveer een euro."

Onderlopen

 

Gisteravond verscheen de Thaise premier op tv om precies dat aan te kondigen waarvan zij lang zei dat het voorkomen kon worden: de hele hoofdstad zal onder water lopen, zoals in grote delen van het land al eerder gebeurde. Volgens haar zal het in Bangkok waarschijnlijk om een laag water van een halve tot anderhalve meter gaan.
Hoeveel het precies wordt, is in een stad als Bangkok van cruciaal belang, legt Spaanderman uit. "Er zijn hoogteverschillen, dus niet alles zal dan onderlopen. Maar als het boven de 1 meter komt, dan komt een stad met 11 miljoen inwoners tot stilstand."

Verheug U!

Ken je dat? Je bent op zoek naar nieuwe schoenen en ineens zie je iedereen op leuke laarzen rond lopen..
Uiteraard volgen wij het nieuws maar nu worden onze oren en andere zintuigen onmiddellijk geprikkeld zo gauw we woorden als Azie, vliegtuigen en rijst horen..
De meiden zijn al fanatieke vliegtuigspotters geworden, we zwaaien heel wat af!
Kleine verheugmomentjes waarbij het zo leuk is om elkaar even aan te kijken en hetzelfde te voelen..
Deze week vielen we dus met de neus in de boter.
Eerst een aardbeving op Bali die in Lombok te voelen was.
Nog geen dag erna een waarschuwing dat als de dijken het niet houden, ook Bangkok onder water staat.
Stoer maken we in eerste instantie grapjes en relativeren we het weg..
Wat nu beeft, beeft straks niet meer en Bangkok heeft natuurlijk nog een week of 14 om op te drogen.
Feit blijft dat een reis voorbereiden anders is nu je de verantwoordelijkheid mee draagt van 2 kleine (uiterst kostbare) schatjes die er niet om hebben gevraagd de halve wereld overgezeuld te worden.
In een reisboek kwamen we een " leuke" bijnaam tegen van Indonesie.
Het wordt ook wel "Ring of Fire" genoemd door het aantal vulkanen die er staan op al die eilanden.
Tsunami's en wiebelige aardschotsen.. op vorige reizen nog geen seconde aan gedacht!
Nu zorgt het af en toe toch voor onderbuikgevoelens.
Mijn grootste angst nu?
De nieuwe nachtmerrie die ik heb..?
Dat Niek en de meiden door de douane zijn en ik wordt tegengehouden.

Voorangsten noemde iemand het, las ik laatst op een forum.
Mooi woord voor gevoelens die er ook bij horen.
Gelukkig zijn ze makkelijk te verdrijven met dagdromen over stoeien op het strand, de zon al bijna voelen en surfen op internet op zoek naar leuke hotelletjes met zwembad in een tropische tuin!
En! gisteren met een vriendin Singha biertjes gedronken in een thais restaurant..
Hielp ook heel goed.
De voorpret duurt vaak langer dan de reis zelf..
Dus genieten alvast!

Paulien

Klaas is onderweg

Vanmorgen even op het nieuwe netbookje voor onderweg Faceebook doorgebladerd en ontdekte een nieuw vriendschapsverzoek: Klaas Hoogland, een goede vriend van ons en  wereldfietser. Woensdag vertrok hij van station Groningen naar Schiphol. De fiets in het vliegtuig en in Calcutta stapte hij er gelijk weer op.
Nu aan de lunch en ik aan de koffie. Wat is de wereld klein. Lekker temperatuurtje daar terwijl wij de rijp op het veldje hebben... De meiden zullen moeten wennen, grapte Klaas.
Het begint echt te kriebelen als ik dat zo hoor.

www.klaasonderweg.nl

Voorbereidingen in volle gang

Vrijdag 30 september j.l. hebben we de paspoorten opgehaald, 4 stuks.

• De meiden hebben er volgend jaar verplicht één nodig dus bijschrijven is geld wegsmijten. 
• Die van mij was al 2,5 jaar verlopen omdat ik een ID-kaart gebruik.
• Die van Paulien was nog geldig maar om een visum voor Indonesië te krijgen moest het 6 maanden na vertek uit het land nog geldig zijn, het waren er nog 5...

Bij de fotograaf bood Loes zich als eerste aan  om in de camera te kijken, ze staat er ook het mooist op!
Geen van ons mocht lachen, dat vond Sterre het moeilijkst.
Ik kan dit nooit op commando dus deze keer was het met 1 shot gepiept.
 Een nieuwe horde genomen.

Ook kwam de (ver)huur-makelaar. Hij nam foto's van het huis en plaatst 1,5 maand voor vertrek een advertentie die op 15 sites te bekijken is, inter/nationaal. Benieuwd of er zich een huurder meld. Het zijn meestal personen die hier een baan hebben gekregen en nog op zoek zijn naar een huis. Of net gescheiden lieden die snel en tijdelijk onderdak nodig hebben. Dus dan maar even wat crisissen in omgeving Groningen...;-) (grapje). We gaan zelf ook nog wat rondmailen naar vrienden die of er voor die periode een mooi dak boven het hoofd nodig is.

Dan zijn we halverwegen november aan de beurt voor de vaccinaties.
De buurvrouw van tegenover werkt bij de huisartsenpraktijk www.vaccinatiesopreis.nl maar geeft de job aan haar collega om te vookomen dat Sterre en Loes haar nooit meer groeten. Dat waarderen wij.

Dan heb ik nog geprobeerd de VISA voor Indonesië te regelen maar dat is lastig. Na ontvanst zijn ze maar 3 maanden geldig... Dat betekend dat wij ze 15 december op zijn vroegst kunnen halen.
We hebben voor 15 januari een vlucht geboekt van Bankok naar Bali met Airasia. Echter nog geen vlucht terug van ........ naar Bankok omdat we helemaal nog niet weten hoe lang we precies waar blijven.
De ambassade in Den Haag wil dat wij het vertrek uit het land ook aantonn middels een terugvlucht-ticket.
Het wordt dus een Visum aanvragen in Bankok bij de Indonesische ambassade. Forum op de site van Lonely Planet bracht uitkomst.

Nu maar naar bed.
Morgen weer vroeg aan een IC-bed staan.

Groetjes,  Niek
p.s. het wordt hier al koud. De winterjassen aan. Raar idee om die in Januari gewoon hier thuis te moeten laten.

 p.s.2 Morgen gaan we met ons vriendencluppie  pizza eten bij Gertude om het vertek van Klaas te vieren. Hij vliegt binnenkort naar Katmandu en gaat fietsen tot aan Bankok. Hier zien wij hem dan weer de week van 7-14 april 2012. Hij vliegt iets van 12 uur eerder terug naar Amterdam dan wij, grappig hè!

Nog 4 maandjes....

De zomervakantie achter de rug.

• 9 dagen Brussel met Jule in het huis van neef Gertjan en Anne-Theo
• 5 dagen Groningen + Noorderzon met Jule
• 5 dagen Vlieland op camping Stortemelk
• 3 dagen Daun in de Eifel met vriend Ed en Thomas (mountainbike mee)

Dus van alles wat en een voldaan gevoel.
Nu is Sterre al weer een week schoolkind, wat een spannende stap, zeker ook voor de ouders.
Het ritme is totaal anders, met tegenzin vroeg het bed uit en tussen de middag halen en daarna weer op tijd brengen om vervolgens 2 uur later weer de meid wéér op te halen.

 We zijn ook tot de conclusie gekomen dat we elkaar (1 dag samen) maar 1 x in de 2 weken op zaterdag kunnen zien. Krijg je met wisselende diensten...
 En,....Sterre is de enigste die fulltime weg is! 5 dagen in de week.
Ik 4 dagen en Paulien straks 3. Loesje is nog het meest van ons allen thuis, hoeft maar 1-2 dagen in de week weg. Na die mooie vakanties waar we erg veel tijd met/voor elkaar hadden geeft dit een wat leeg gevoel.
Dit is echter mede een drive voor ons om nu echt naar de Big Holiday te gaan verlangen.

Het is ook al de eerst volgende vakantie die volgt! Komt dus steeds dichter bij en wordt nu niet meer
gehinderd door voorbereidingen voor andere vakanties. (luxeprobleem)

Dus nu kunnen we serieus aan de slag:

• huis verhuren, afspraak met het buro staat reeds gepland
• resterende vaccinaties
• paspoorten voor mij en de meiden ieder een eigen (vanaf juni volgend jaar toch al verplicht)
• gadgets kopen om contact met de wereld te hebben

Ik zou ook al kunnen gaan aftellen,
het aantal weekenden, werkdagen, nachtdiensten, maar dat zou ook wel weer averechts kunnen gaan werken dus dat laten we nog maar even.

Oefening baart kunst

Klaas en Ed komen weer thuis!!
Na maanden fietsen is hun indrukwekkende reis afgelopen.
www.klaasonderweg.nl
Voor ons een goed moment om onze grote bek (ja hoor leuk reizen met de kindjes) om te zetten in daden..

Eigenlijk "reizen" we altijd met de auto.
We gooien de hele achterbak vol met alles wat we maar enigszins nodig kunnen hebben en gaan..
De binnenkant van een trein hebben we allebei al jaren niet meer gezien.
Dus we gaan een dagje met de trein naar Schiphol... vliegtuigen kijken!
En Klaas en Ed verrassen.

's Ochtends stijgt de stress naar hoge hoogte maar die verdwijnt als sneeuw voor de zon
als we er op de fiets achter komen dat we 3 kwartier te vroeg zijn vertrokken..
We kunnen zelfs een trein eerder..
Loes en Sterre vinden het geweldig.
Zelfs de mevrouw met hond die naast ons komt zitten kan de pret niet drukken.
(onze meiden hebben het niet zo op honden en poezen).
Bij Assen vraagt Loes: Isse Siphol??
4 krentenbollen, een puzzel, 2 boekjes, 1x overstappen en allerlei kletspraatjes later zijn we er wel..

Mmm uit de trein ruik ik het meteen.. Schiphol heeft zo'n lekker luchtje!!
Een mix van avontuur, spanning en benzinedampen..
Op het panorama terras gaan we vliegtuigen kijken.
Sterre heeft meer belangstelling voor het klimrek dat ze binnen heeft gezien.
En hiermee bevestigd ze ons vermoeden dat we voor hen niet moeilijk hoeven te doen die 3 maanden..
Mijn reiskriebels stijgen naar ongekende hoogte..
Geef me mijn tickets en ik wil al wel weg..

Het weerzien is super!
We moeten er even op wachten natuurlijk maar dan kunnen we 2 gespierde, gebruinde mannen in de armen sluiten.
We drinken nog een kop koffie samen en dan scheiden de wegen zich alweer.

De terugweg is meer een uitdaging.
Sterre nestelt zich op mijn schoot en valt als een blok in slaap.
Voor Loes begint het feest echter nu pas..
Ze vermaakt zich een poosje met de achterbuurvrouw: eve glapje make, kiekeboe!
En gaat dan anderhalf uur Niek als klimrek gebruiken.
Niet zijn grootste probleem trouwens
Na 2 uur vrijdagmiddag-studenten-trein kan hij geen "vette chill" meer horen!
Als de conducteur binnen komt pakt Niek het kaartje alvast.
Loes ziet het, pakt het kaartje af en scheurt het zo in 2-en!!!
Gelukkig kun je veel maken (en breken) als je blond en een ukkie bent..

Om 6 uur zijn we weer thuis met wijze reislessen (ja de buggy moet wel mee) en nieuwe angsten (roltrappen, in/uitstappen trein en draaideuren) maar ook met de overtuiging dat we het wel gaan redden. Vast naief gedacht na een dagje Nederlands treinen maar ik ben trots op ons!!


Paulien

Tickets geregeld!

We dachten dat we heel wat euro'tjes verloren hadden.
Vorige week donderdag nog een leuke deal tegengekomen
voor de hele family. Toen een vol weekend ivm Jule's
verjaardagsfeest in Moenchengladbach en zondagavond gelijk weer
het internet gecheckt.... €800,- duurder!!!

Wonder boven wonder via een duitse ticketsite toch weer het
aanbod van de 2 met 3 nullen gevonden en een reisburo
hier in Groningen zocht het ook even op. Bingo!

De eerste stap is gezet.

groet van 2 blije mensen.

Doet ie het?

De eerste zinnen op het blog.

Het verslag van de reis die we 3 maanden gaan maken.

We plannen halverwege januari 2012 te vertrekken en halverwe april weer 

terug te zijn.

De voorbereidingen horen daar bij, dus beginnen we nu maar vast ;o)

Nico