donderdag 12 januari 2012

superhelden en cultuurbarbaren

Thailand heeft in het straatbeeld soms wel overeenkomsten met 'het koude land' (een Shell bezinestation, Mc Donalds) maar is natuurlijk een totaal ander land met een andere religie, andere eetgewoontes en andere normen en waarden. Bij de meiden komt het gedoseert binnen. Er is geen cultuurshock te constateren bij ze. Ze kijken ook met andere ogen naar de wereld om hen heen. In de chaos van Bangkok attendeert Loes ons op een brommerhelm met een grappige kip erop. En is Sterre onder de indruk van de 'engeltjes' op elke lantaarnpaal.

Sommige dingen moeten even uitgelegd. Dat je een babytje niet over het hoofd mag aaien maar wel over het wangetje.. En sommige zaken lossen zich vanzelf op. De meiden zijn hier een attractie. Daar waren we op voorbereid. Veel mensen willen ze even aanraken.. for good luck. En daar hebben ze (terecht) niet altijd zin in. Een vrij irritante taxichauffeur houdt vol en draait zich steeds om om Loes een handje te geven. Ondanks diplomatieke hints van ons en een consequent NEE van Loes houdt hij vol. Tot dat Loes hem geen hand geeft maar haar voet uitsteekt.... (de grootste belediging die je hier kan maken, als je op een plaatje vd koning gaat staan draai je 15 jaar de bak in) Missie volbracht! Alle interesse in de kinderen is verdwenen. Sommige dingen overkomen je.. zo komen Loes en Sterre helemaal blij met 2 roze slingertjes aan lopen.. zomaar gevonden bij een boom!! Het bleken de offerandes van het huistempeltje van ons onderkomen te zijn. Gelukkig konden ze er wel om lachen. Want hoe bescheiden en op afstand thai ook kunnen zijn. Als je een (huis) tempel nadert lijken ze je altijd te zien.

We zitten in een niet-populaire hoek van Koh Chang. Voordelen; rust, andere kinderen, geen toestanden en lekker eten.. Nadeel; we zitten zo'n 5 kilometer van winkeltjes etc.. af. Vandaag zijn we dan ook de wijde wereld in geweest. Met een songtawo.. een gedeelde taxi. De hele taxi kost 1000 baht dus hoe meer mensen mee gaan hoe goedkoper je kaartje. Niek is 11 jaar geleden op Koh Chang geweest en men had hem al gewaarschuwd dat van het iddylische eiland weinig over was gebleven. Na een bochtig ritje kwamen we dan ook in een compleet andere wereld. Prachtige witte stranden, mooie bomen op het strand en een super heldere blauwe zee tot het oog reikt. Verpest door allerlei hotels, betonnen apartementencomplexen en lelijke mensen. (Je mag hier niet hoger bouwen dan een palmboom.. grappige regel) En als we zeggen lelijk... dan bedoelen we ook lelijk. Dries Roelvink in zijn gele speedo-zwembroek loopt hier live rond. Dikke Russen met subtiele kleine zwembroekjes met neonvissen erop worden afgewisseld met hoog geblondeerde jonge meiden die zulke korte broekjes dragen dat de broekzakken onder bij de pijpen uitsteken. En van een thaise cultuur hebben deze mensen nog nooit gehoord. Ze lopen ook zo in hun speedo over straat even hup naar de supermarkt. Loes had op de boot hier naar toe haar luier doorweekt en voor nood liep ze dus in haar boxershort en t-shirt... vergeleken met 3 duitse vrouwen die in bikini-bovenstukje en glimmende hotpants liepen was ze zeer discreet gekleed.
Maar ook de thai kunnen aso zijn. Vanmiddag gingen we in het haventje een ijsje eten. De man van de ijsjes-toko lag op zijn strecher tv te kijken. Uiteindelijk hebben we zelf de ijsjes maar uit de ijskast gepakt. Opstaan om ons even te laten betalen was er ook niet bij. De hele handeling werd liggend uitgevoerd zonder ook maar een moment de tv uit het oog te verliezen.


Terug bij ons huisje was de tuinman bezig met het snoeien van de palmbomen. Sterre liet haar gevonden kokosnoot zien en hij vroeg of we koksnoten lekker vonden.. Voordat we Ja konden zeggen klom ie als een aapje in de boom en hakte 3 noten uit de top. Loes en Sterre hebben er een superheld bij.. ademloos stonden ze te kijken!

En wij vinden onze nederlandse buurman een superheld! Loes was klaar met douchen en scharrelde lekker door de tuin. Niek en Sterre stonden nog in de douche en ik was de tassen aan het uitpakken en ineens kijk ik op.. Loes weg!! Roepen, geen reactie.. om het huisje, geen Loes! Snel naar de zee, Niek roepen, rennen.. paniek. De zee, het restaurant, alle tuintjes, nog een keer de zee..nog meer paniek. Steeds Loes roepen maar door de wind en de zee hoor je elkaar niet snel.. Ik hoor mama! is dat Sterre, een andere kind??.. Loes is niet te vinden!! We zoeken met 5 man als kippen zonder kop... en dan ineens.. Ja!! de buurman hoort en ziet Loes.. Nog geen 3 meter van ons huisje had ze zich verstopt in een bamboo bosje. 'Stoppertje spele met Sterre' en ze was met haar voetje vast komen te zitten in de struik. Dikke tranen bij Loes en blijdschap bij de staff, de buren en bij ons!! Dikke knuffels voor de schrik voor Loes (en Sterre) en een biertje voor ons.........