woensdag 7 maart 2012

Allemaal opa's en oma's

 Lovina 2-7 mrt

Ontbijten met de Jakarta Post:
* De laatste Giraffe in de dierentuin van Denpasar is overleden. Sectie heeft uitgewezen dat het beest 22 kilo aan plastic-resten in de maag had. * Een Australische toerist is gearresteerd op verdenking van drugssmokkel. Hij had 1.8 kilo aan hard-drugs in de vorm van bolletjes ingeslikt. Hij vloog van Bangkok (doodsstraf) naar Bali (doodstraf). Hij probeerde nog te ontsnappen op weg naar het ziekenhuis door uit de taxi te springen maar helaas. * Een Kill Bill imitator heeft 5 mensen vermoord ergens op Java. In geel trainingspak en blonde pruik ging ze haar slachtoffers met een samoerai-zwaard te lijf. * Op Kuta-Bali (toeristentrekpleister nummero uno) hebben ze sinds de westenwinden (!) waaien een groot afvalprobleem. Tonnen troep en plastic spoelen aan op het strand. 24/7 zijn er 16 man en 5 vrachtwagens bezig om het strand een beetje schoon te houden. * Kaartjes voor 'Lady Gaga' zijn hier ook $80.-

Het hoogtepunt van een bezoek aan Lovina bestaat uit het kijken naar de dolfijnen in zee. Er is zelfs een standbeeld voor de dieren aan de boulevard opgericht. Iedere visser met een boot kan je 's ochtend meenemen. Niek raakt aan de klets met een visser die zijn boot staat te schuren en wel wil verkopen. Hij heeft kolenschoppen van handen en een lach zo breed als Indonesië zelf. Gelukkig heeft hij nog een bootje en de volgende morgen wil hij ons wel mee nemen de zee op.



Oost meets West


Het is 5.15 als de wekker gaat. Middenin de nacht... Aangekleed en wel begint de ochtendschemer een beetje licht toe te laten. De meiden zijn meteen klaar wakker en hebben er zin in! De boot is een, in wit en blauw geverfd, traditioneel vissersbootje. 1 kontje smal (hoe ouder en Europeser je bent hoe minder comfortabel je zit) en het wordt stabiel gehouden door 2 lange bamboestokken die met bogen aan de boot vast zitten. We hebben ze al zoveel gezien.. leuk om er nu ook echt in te zitten. We zitten allemaal achterelkaar. Zwemvest aan. Het is heerlijk wakker worden met het getuf van de motor en het zachte ochtendlicht. We zijn echter niet de enige. Iedere visser met een vissersboot is inderdaad ook daadwerkelijk gevuld en iedereen heeft hetzelfde doel. De 'Veronica', de 'Queen Mary', de 'Blue Diamonds' (herinnert u zich deze nog nog nog) en zelfs de 'Tjeerd en Wilma' allemaal op zoek naar Dolfijnen.
En dit is ook wel een beetje het nadeel.. Als er een groepje dolfijnen bovenkomt dan reageert men massaal door de motor op te voeren en het roer richting de dieren te draaien... Niet alleen jaag je de dolfijnen op maar ook wordt steeds ons uitzicht belemmerd. Sterre, ons gevoelige meisje, maakt zich ernstige zorgen over de dolfijnen. Als er weer een storm bootjes aan komt varen kan ze zich niet meer in houden. Ze gaat staan in de boot en schreeuwt naar iedereen; 'Hou op.. Ga weg!' Ze moet er echt van huilen.. Pas als we haar vertellen dat dolfijnen de slimste beesten zijn en ze eigenlijk gewoon een spelletje met alle boten doen kan ze weer genieten.  We hebben ook een fijne kapitein! Hij doet niet mee met het jaaggedrag van de anderen en wacht rustig zijn (en onze) kansen af.. Met succes.. regelmatig zien we een schooltje vinnen en 1 x springt er zelfs een dolfijn hoog in de lucht en met een draai plonst hij weer in zee.. Prachtig!
Als alle boten weer richting Lovina varen haalt onze visser een tas met kopjes en koffie tevoorschijn. Zijn vrouw heeft voor de meiden cakejes gebakken. En zo doen we 'effe een bakkie' op volle zee. De kapitein doet dit werk al 30 jaar. En hij heeft er nog steeds zichtbaar plezier in. 2 weken geleden had hij een walvis gezien! Ook zijn eerste in 30 jaar. Ik attendeer hem op het grote verschil... de pezige magere gespierde vissers die we elke dag uit vissen zagen gaan op de Gili's en de relaxte dikke boedha-achtige 'vissers' hier in Lovina.. Zijn lach buldert als golven in een storm..

Als we 's avonds zitten te eten valt het zelfs Loes op.. 'Wat zijn hier veel opa's en oma's!
En ze praten ook nog bijna allemaal Nederlands. Een ware kolonie van overwinteraars, expats en pensionado's. We halen de gemiddelde leeftijd danig naar beneden met z'n 4-en.
Ook het weer werkt niet echt mee. We hebben veel wind en regen. Een tropische regenbui verandert de straten in rivieren en ons resort stroomt helemaal over.
We vinden Lovina niet de leukste plek van Bali.

Het heeft ook voordelen. De meiden genieten enorm van het resort. Sterre ligt zeker 50% van de tijd in het zwembad. En ondanks het feit dat bijna alle fietsjes kapot zijn leeft Loes zich elke ochtend uit in de speelhoek. We huren een dvd speler voor een dagje en kijken -met de gordijnen dicht en de airco aan- naar 'de Smurfen'. Loes test de service door eerst in ons bed te plassen en de volgende morgen in haar enthousiasme een flesje bier uit de minibar kapot op de grond te gooien. (beide keren keurig schoongemaakt).

Ik wil graag naar de warm-waterbronnen. Na het ontbijt pakken we de tas, hijsen de kinderen in een jurk en lopen richting de uitgang. 'Waar gaan we naartoe? Naar een zwembad met warm water???! Maar het is al zo pufheet!!!' Sterre heeft een veel beter idee.. 'Gaan we toch hier naar de koud-waterbron!'

Ach ja... tas weer op de grond, jurken uit... zwembad in!