zondag 5 februari 2012

Openbaar opvoeden

2 febr.

Even terug in de tijd:

Rituelen zijn belangrijk voor kinderen. Het geeft houvast in de onzekere wereld die ze nog hard aan het ontdekken zijn. Op ieder plekje ontstaan dan ook van die kleine vaste ritueeltjes. In Amed was het de chocolademelk en kijken bij de zee in de morgen... hier hebben we een iet wat andere invulling om onze kindjes houvast te bieden. Achter in de tuin staan namelijk 2 grote terraria met 2 enorme slangen erin (als kenner zou ik inschatten een type wurgslang als een boa constrictor) De een lag er alleen in.. die had net een rat te eten gehad dus die kon er weer een poosje tegen aan. De andere slang had gezeldschap van een klein schril kipje (!). Iedere ochtend gingen de meiden dan ook even kijken of ' de kip de slang al hebt opgegeet (Loes)' Voor de emotionele ondersteuning gingen wij er op gepaste afstand achteraan.. Gelukkig leefde de kip nog toen we vertrokken.. Al is Niek een keer 's nachts wezen kijken omdat hij zo'n gepiep hoorde..

De laatste dag in Padang Bai zat tjokvol plannen. We wilde nog een keertje met een bootje, naar het mooie strand, in de haven zwemmen met alle andere kinderen (wens van S.), in het zwembad zwemmen, borrelen met de grote zak chips (wens van L.) een bootkaartje afdingen en naar de dansceremonie kijken. Dat dit strakke programma bijna vroeg om terleurstellingen dat  konden we om 9 uur 's ochtends nog niet bedenken.

Het verliep dan ook voorspoedig. Op weg naar het mooie strand werd ons gevraagd of we een taxi nodig hadden. Nee! een boot... 100.000 rp! Nooo too much it is only one corner, 50.000! Oh Noooo no good price, it is very dangerous for my boat... When it's dangerous we walk, we have 2 children!! Oke, 50.000... Soms is afdingen echt heel grappig. Binnen 10 minuten waren we op ons hele mooie strandje en binnen 11 minuten lagen we in een blauwe gladde zee..zo rustig hadden we hem nog niet mee gemaakt. Gelukkig hadden we de snorkel mee en voor het eerst konden we dan ook echt met de snorkel op pad.. Prachtig! Je steekt je hoofd onder water en de kleurrijke vissen zwemmen onder je door. Met geduld is het zelfs gelukt om Sterre en Loes te laten kijken. Sterre beschreef weer op het strand zeer gedetailleerd welke kleuren en strepen ze had gezien, Loes schreeuwde vanuit zee al dat ze ' Allemaal vissen mama!' had gezien. Tijdens het moesson buitje eten we verse patatjes en dan op weg naar huis.. We vallen alle 4 als een blok in slaap en worden om 16.30 pas wakker..

En dan is er even stress.. er staan nog wel 3 wensen en 1 moet-ding op ons lijstje. En efficient en logisch nadenken lukt ook even niet. Dan blijkt dat je met een zeur-niet-aan-m'n-kop-nu! houding best snel kunt afdingen en als ik terug kom ligt Niek met de meiden in het haventje te zwemmen.
Dan gaan we weer eens haren wassen! en mogen de meiden in hun mooie sarong naar het 'dansfeest'. De grote terleurstelling van de avond... Het is razend druk bij de tempel en de 1 is nog mooier uitgedost dan de ander.. we zijn zwaar under-dressed in onze schoonste vakantiekleren. En het is duidelijk een intern feestje. Het is een zwaar om te verwerken voor Sterre. Geen dansen en al die lekkere hapjes die de vrouwen laten zegenen in de tempel eten ze zelf op.. Ze vindt het vet oneerlijk!! ' .. dus eigenlijk kijken we alleen maar omdat zij wel feest vieren!' Moeilijk te verkroppen maar ze worstelt zich er dapper doorheen. Onze voorstelling was ook anders van het hele gebeuren.. Loes heeft hele andere levensvragen want wanneer gaan we nou eindelijk die grote zak met chips eten.. Aangezien het al 19.00 is ondertussen melde we dat we dan morgen gaan borrelen... Dat is teveel terleurstelling en 2 huilende stampende kinderen is het gevolg..

En dus zitten we om 19.15 gezellig in het balineese prieeltje te borrelen met appelsap, bier en.. chips!!

Meestal lukt het prima hoor dat 'openbaar opvoeden'. Soms omdat het handig is dat bijna niemand Nederlands spreekt.. (Loes die bij de paspoortcontrole van Indonesie (heel streng) keihard door de hal roept: 'Papa ik moet poepen!') Vaak omdat de meiden zich toch een beetje schamen omdat er anderen bij zijn.. en ook vaak omdat het voor ons wordt 'opgelost' omdat ze hier niet zo goed tegen huilen van andermans kinderen kunnen.. Ze worden nogal eens verwend met schijfjes watermeloen, koekjes of anders. Soms doen we water bij de wijn (wij hebben ze per slot van rekening de halve wereld overgesleurt)  Maar meestal toch echt.. zonder op te scheppen of te overdrijven, omdat die meiden zich prima gedragen!

Ze worden wel gek van de ' What's you're name' vraag maar sinds we ze hebben verteld dat ze daar ook wel een grapje van mogen maken gaat het beter. Sterre is er echt heel goed in.. die kan uitgestreken zeggen dat ze 'Maxima' of 'Sneeuwwitje'  heet. Loes giegelt de heleboel bij elkaar... 'Megamidy! hihihi' 'Oh hello Megamindy, nice to meet you!'
Ook wij worden gek van de 'Are they twin?' vraag maar ervaring leert dat gewoon Ja! zeggen niet heel veel winst oplevert. De volgende vraag kan namelijk best; 'oh boy or girl?' zijn. Of zelfs.. ' en wie is de oudste?' We gaan er maar gewoon van uit dat het iedereen om een gezellig kletspraatje te doen is. En zo druk hebben we het per slot van rekening niet!

Leuke dingen:

*Sterre tekent hartjes in haar dagboek, je moet wel over Bali tekenen he zeggen we tegen haar.. het commentaar? Ja! maar er moet toch ook liefde in mijn dagboek! (Groot gelijk!)
*Een beleggingstip: ...sinds een week heeft de familie Garstman de tosti ontdekt! Dat heet hier een 'jaffle' dus het niet zo heel raar dat we daar best lang over gedaan hebben.. maar inversteer al je spaargeld snel in 'ABC sauce tomat' want er gaat al snel een fles per 'jaffle' door heen! (We zullen op tijd seinen als de markt weer in stort..)
*Naast een bananetosti of een kaastosti in allerlei variatie kun je in ons restaurantje ook een 'plain jaffle' krijgen.. iets wat zich laat vertalen als kale tosti.
*Aan de gorterlaan nr 43 is een gezonde jongen geboren, hij heet Thijs. (onze onderhuurders)
*Sterre en Loes vinden elkaar helemaal in de kleuter plas,poep en piemel humor.. 'Oh papa afdrogen is voor jou veel werk want je moet ook nog h.e.l.e.m.a.a.l je piemel afdrogen' en ze hangen tegen elkaar aan vh lachen.
*Hebben jullie ook appelsap? Ja hoor.. en er worden appeltjes geschild! Hoe biologisch organisch verantwoord wil je het hebben..