 |
| De moslimvrouwtjes kunnen goed observeren |
Om 7.30 krijg ik een porretje van Niek. '... ik denk dat ik mijn bankpasje vergeten ben mee te nemen gisteren na het pinnen... ik weet het eigenlijk wel zeker!'
En zo begint een dag die er heel anders uitziet dan we hadden verwacht..
Niek besluit de hulp in te roepen van Frens en Norma. Ze zijn meteen bereidt de helpende hand te bieden. Achterop de brommer van de buurman van F&N gaat Niek terug naar het centrum om foto's te maken van het aparaat en alle nummers te noteren die mogelijk nodig zijn. Niek belt daarna met diverse mensen. Hij krijgt er wel 10 aan de lijn. De een spreekt geen engels, de ander heeft niet de autoriteit om er iets over te zeggen. Met een kopje koffie erbij krijgt hij uiteindelijk te horen dat de pinautomaat het pasje waarschijnlijk heeft ingeslikt. Een reparateur zal het apparaat openen en het pasje naar het hoofdfiliaal in Mataram (hoofdstad) brengen. Daar ligt het dan aan het eind van de dag op hem te wachten. Insjallah (als allah het wil..). 2 uur later staat de 'de huurauto' man bij het hotel hem op te wachten en na een kort verslag reageert hij begripvol, de hele auto-transactie wordt een dagje uitgesteld.. Want om nu meteen in een linksrijdende auto naar de hoofdstad te tuffen is wat teveel van het goede.
En net als wij, de achterblijvers, ons een beetje zorgen beginnen te maken (het is ondertussen 10.15) roept Sterre vanuit het zwembad.. Daar komt Papa aan!
En dan doen we waar we inmiddels heel goed in zijn geworden.. we lummelen de dag wat weg.. Sterre krijgt nog een zwemles, Loes bedenkt haar eigen stuntkip-acties in het water (die wil per slot van rekening ook applaus) en Niek en ik spelen een potje scrabble.
We kregen gisteren een bakker-tip waar ze stokbrood verkopen dus ik besluit 'even' een broodje te halen..
Terwijl ik naar de weg loop komt een man mij tegemoet die beleefd vraagt of hij mij iets mag vragen... hij heeft van zijn zus, die in het hotel werkt, gehoord dat wij een auto zoeken en kijk daar staat zijn auto.. hij wil ons ook wel gids-en. Ik heb hem amper beleefd afgewimpeld als er een andere man naar me toe loopt.. ook hij heeft gehoord dat.. en wellicht.. Goh en dat binnen 24 uur.. het voelt toch een beetje alsof we beroemd zijn! Bij de bakker staat een hele grote sticker op de deur dat ze ook visa credit cards accepteren.. Ik vraag eerst maar eens hoe duur zo'n stokbroodje hier is! De dame moet erg lachen als ik het uitleg.. Ik scoor ook nog een pakje 'kaas' en goedgemutst loop ik de deur uit om amper een stap uit de deur een enorme knal te horen gevolgd door de aanblik van een man die een geweer vasthoudt.. op nog geen 2 meter van mij vandaan. Ik duik zo'n beetje met mijn stokbrood in de struiken.. gelukkig heeft ie het op de vogels in de kokosnootboom voorzien..
Als het middagslaapje zo'n beetje ten einde loopt komt de dame van het restaurant naar ons toe lopen.. Er is Telefoon van een Vriend! Het zal toch niet.. Maar jawel.. een vriendelijke damesstem vertelt Niek dat zijn pasje in Mataram op hem ligt te wachten. We vissen Sterre uit het zwembad, plukken Loes uit bed en zelf trek ik voor de zekerheid nog even een broek aan onder mijn jurk. Iedereen een borstel door het haar en we kunnen!
Het taxisysteem in Lombok is fantastisch.. Ze zijn allemaal bloedserieus, zeer behulpzaam en respectvol.. voorzien van nummers en een foto van de chauffeur. Je stapt in, de meter wordt aangezet en klaar! Enige nadeel is dat ze buiten de toeristendriehoek niet rijden anders hadden we Lombok per taxi gedaan..
En ja hoor.. de wonderen zijn de wereld nog niet uit en lang leve de bureaucratie hiep hoi! Een vriendelijke giegelende dame komt ons tegemoet. We mogen aan een bureau gaan zitten en daar ligt ie.... Niek zijn bankpas (waar de credit-card aan gekoppeld is..)! Niek steekt zijn vreugde niet onder stoelen of banken en de dame gaat steeds meer giegelen.. Terwijl de meiden worden gefotografeerd en rijkelijk van snoepjes worden voorzien zet Niek zijn handtekening onder een papier. Er wordt nog een kopie gemaakt van zijn paspoort en klaar is ie..
 |
| (keer uw computer) bankpas-blijdschap |
In de Mall zelf is het ook heel leuk. We worden uitgenodigd voor een demonstratie elektronische voetmassage. De meiden hangen slap tegen elkaar aan van het lachen! Wat een gekriebel.. Je kan hier als kind ook in een autootje rijden. Een medewerker loopt dan met een afstandsbediening achter je aan. We slaan weer een voorraadje tekenspullen en haarfrutsels in en dan is de koek wel op. De meiden willen nog dolgraag eten bij een speeltuin (KFC) maar we zien aan de smoeltjes wel dat de instorting nabij is. 2 Huilende meisjes in de taxi. Gelukkig vind ik nog 2 snoepjes in mijn broekzak van de bankpas-mevrouw. Niek springt nog even weer uit de taxi om xxl luiers te halen en dan zijn we een half uur later toch weer in onze eigen restaurant.
Frens en Norma zitten er te eten. En zijn net zo blij als wij. Met de buik vol komkommers, tosti en chocolademelk brengen we de meiden naar bed. Morgen vroeg op.. dan gaan we 'echt' op avontuur!
