Hier deden we het voor.. om dit te kunnen vertellen. Let op hoor! Vanuit een gestreepte strandstoel op de kleine veranda van ons huisje geniet ik van de zee. Door het maanlicht zie ik af en toe een oplichtend golfje. Op de witte muur van ons hutje loopt een gekko op zoek naar vliegjes. Achter de muur liggen de meiden in hun tentjes bij te komen van een voortreffelijke eerste echte reisdag. De buiken gevuld met thaise curry en Singha bier. Dag Bangkok, welkom Ko Chang!
Het plan was om eerst een ander eilandje hier in de buurt te gaan bezoeken. Idyllisch en verlaten volgens de reisgids.. In werkelijkheid moeilijk en prijzig te bereizen. Dus anders besloten en gewoon met de massa mee. In een grote backpackers-bus en met de boot achter de meute aan.
Wijs geworden van ons vlieg-avontuur heb ik de mevrouw van het reisbureautje/kledingzaak/ananasverkoopster het flink lastig gemaakt. Ik wilde haar naam op het ticket, haar telefoonnummer en expliciet vermeld dat we voor 3 personen betaalden maar toch met 4 man reisden. Alsdus geschiedde.. Vanmorgen om 8 uur moesten we bij haar kantoor staan en daar zouden we worden opgepikt. Het kantoor was uiteraard gesloten maar na 15 minuten wachten kwam inderdaad een mannetje die van ons bestaan wist en die ons naar een ander plekje dirigeerde waar we moesten verzamelen. Mijn zorgvuldig opgestelde ticket werd vervangen door een kartonnetje met Ko Chang 3 en een krabbel erop. En weg was het mannetje.... Na weer 15 minuten werden we van het kruispunt geplukt, naar een stervensdrukke rotonde gedirigeerd waar ons kartonnetje werd vervangen door 2 roze briefjes met een F van Ferry erop, you're ticket boat! Tijd om ja maar.. te zeggen is er niet bij en aangezien het verkeer ons om de oren vloog.. wij met rugzak, tas, proviand, fototoestel, buggy en oja 2 kinderen stonden, vertrouwde we het er maar op.. Na 5 lange uren in de bus die dapper door Loes en Sterre werden door staan kwamen we bij de Ferry. Daar moesten we de 2 roze F briefjes laten voorzien van een stempel en toen in een soort van pick-up taxi. Hier werden de briefjes onmiddelijk weer van ons afgepakt ?? waar die stempels dan voor dienden ?? En hup op de boot waar we werden bediend door een rasechte travestiet. En al deed ie nog zo zijn best (Niek had sjans) Sterre trapte er niet in.. Kijk die jongen zet daar zijn handtas neer!
Wijs geworden van ons vlieg-avontuur heb ik de mevrouw van het reisbureautje/kledingzaak/ananasverkoopster het flink lastig gemaakt. Ik wilde haar naam op het ticket, haar telefoonnummer en expliciet vermeld dat we voor 3 personen betaalden maar toch met 4 man reisden. Alsdus geschiedde.. Vanmorgen om 8 uur moesten we bij haar kantoor staan en daar zouden we worden opgepikt. Het kantoor was uiteraard gesloten maar na 15 minuten wachten kwam inderdaad een mannetje die van ons bestaan wist en die ons naar een ander plekje dirigeerde waar we moesten verzamelen. Mijn zorgvuldig opgestelde ticket werd vervangen door een kartonnetje met Ko Chang 3 en een krabbel erop. En weg was het mannetje.... Na weer 15 minuten werden we van het kruispunt geplukt, naar een stervensdrukke rotonde gedirigeerd waar ons kartonnetje werd vervangen door 2 roze briefjes met een F van Ferry erop, you're ticket boat! Tijd om ja maar.. te zeggen is er niet bij en aangezien het verkeer ons om de oren vloog.. wij met rugzak, tas, proviand, fototoestel, buggy en oja 2 kinderen stonden, vertrouwde we het er maar op.. Na 5 lange uren in de bus die dapper door Loes en Sterre werden door staan kwamen we bij de Ferry. Daar moesten we de 2 roze F briefjes laten voorzien van een stempel en toen in een soort van pick-up taxi. Hier werden de briefjes onmiddelijk weer van ons afgepakt ?? waar die stempels dan voor dienden ?? En hup op de boot waar we werden bediend door een rasechte travestiet. En al deed ie nog zo zijn best (Niek had sjans) Sterre trapte er niet in.. Kijk die jongen zet daar zijn handtas neer!
Het hele gewacht vanmorgen vond plaats op Kao-san road. Een niet te omschrijven plek. Voor de 1 een backpackers hemel voor de ander een vleesgeworden hell op aarde.. Met name jonge toeristen van over de hele wereld komen hier samen in neonverlichtte straten waar alles kan en niets mag. Thai komen hier in het weekend wel heen om gekke mensen te kijken. Om 8 uur 's morgens is het tamelijk rustig al lopen er uiteraard ook op dit tijdstip rare lui rond. Loes en Sterre vermaakte zich met dansen en entertainde wat mannen die op het verkeer moesten letten. Een tandloze thai in een wat haveloos kloffie kijkt de meiden zo eens wat aan. Net als ik de meiden bij me wil roepen loopt ie op Loes af en stopt haar 2 knisperende briefjes van 100 baht toe!! (= 2x2,50 euro) Verbouwereerd duurt het even voor ik achterhem aan loop en hem de briefjes terug wil geven. Maar nee, nee hij mompelt nog wat in het thais en loopt weg!! De verkeersregelaars zorgen voor de vertaling.. het was voor Gelukkig Nieuwjaar...
Nog 1 wonderlijk geval? Thuis in Groningen.. had ik voor Loes bij de Action een etui gekocht voor 0.79 cent. Hier liggen de straatstalletjes er vol mee!!! Voor 0.40 baht (zonder afdingen)!! Kijk dan snap je die Global Warming, economische crisis en ander scheefheid in de wereld toch meteen!
Nog even een paar dingetjes van de meiden om mee af te sluiten:
Loes gisteren harstikke boos, voor het eerst weer een korte broek aan en ze wist waarschijnlijk niet meer hoe dat eruit zag... ' Mama!! Past niet... isse babybroek!
In de bus zat een jongen met enorme tatoeages op zijn armen. Sterre, onder de indruk.. zo die heeft veel Fristi gedronken.. (voor de niet Fristi drinkers.. als je dit besteld in een cafeetje krijg je tegenwoordig een rietje met een vlaggetje erbij, in het vlaggetje zit een plak-tattoo plaatje) Ongeveer een uur later ontdekt Loes hem.. Papa die meneer heb op ze arm gekleurd, ik wil ook tekenen!!
Loes wil weten waar we waar toe gaan en heeft mij koekjes in een tas zien stoppen, Mama waar gaan de koekjes naar toe?
zo.. en nu ga ik genieten van mijn welverdiende Singha, de volle maan de schaduw van palmbomen en mijn man binnen handbereik...
Paulien.
