Nadat we maar 5 min vertraging hadden met de trein vanwegen de storm die over Nederland raasde....
....kwam voor ons een echt stormfront:
De eerste vlucht van A-dam naar Istanbul van 17:35 had vertraging tot uiteindelijk 21:00 uur. Gevolg dat we de vlucht van Istanbul naar Bangkok zouden missen.
Turkish Airlines bood ons een alternatieve vlucht. ;-) met een betere maatschappij: KLM
Daar aangekomen bij gate 16 bleek het nog niet de oplossing. Loes was bij Turkish Airlines ingeboekt als "enfant". Ze had dan geen stoel en ging tegen flink gereduceerd tarief, helaas wel op onze schoot.
KLM wilde uiteindelijk Loes niet als "enfant" accepteren. Ze was ouder dan 2 jaar dus moest een eigen stoel. Graag €900,-.
Daar hadden we niet veel trek in.
Terug naar Turkish Airline gate 25.
Ik zag de bui al hangen. Terwijl Paulien met Turkish Airlines onderhandelde belde ik het REISBURO in Groningen. We hadden expres niet alleen via het internet geboekt zodat we in geval van nood hen konden inschakelen. Ze zouden kijken wat ze konden doen en terugbellen.
Paulien kwam met een flink aangeslagen terug van de TURKISCH AIRLINES bali.
Die zeiden dat het niet hun fout was maar van het REISBURO. Zij hadden ons nl. in feb. 2011 een ticket verkocht maar niet bedacht dat Loes vandaag reeds 2,5 jaar zou zijn. (Het kastje en de muur)
Tijd voor een break, restaurant met klimtoestellen waar de meiden even los en wij aan een flinke bak koffie konden met een pannenkoek voor de meiden en een heerlijk belegd broodje voor ons. Pfffff.
Het REISBURO gunde ons een lange pauze. Wij wilden na 45 min duidelijkheid. Als we de stoel voor Loes niet vergoed kregen konden we niet vertrekken.
Dus kozen we voor de toch wat diplomatieke stijl van Paulien.
Na 15 oneindige minuten kwamen uiteindelijk de verlossende woorden van het REISBURO Globe. Het geld voor Loes haar stoel werd door hen vergoed!!! ;-D
Paulien vervolgens weer als een speer naar ticketdesk van de KLM. Daar trok ze Nr B256. Geholpen werd nr. B236...
De meiden mochten de kadotjes voor in het vliegtuig uitpakken en Paulien en ik deden een schietgebedje. Laat nog een stoel over voor Loes, anders gaat het feest vandaag niet door en kunnen we vannacht een hotel opzoeken.
Met een big smile van hier tot Bangkok kwam mijn lief naar ons toe zwaaiend met 4 wit/blauwe KLM-tickets.
Bangkok here we come!
Een 2 uurtjes later sliepen de meiden.
