Bier drinken met de Iman

In Nederland telt nog maar 1 ding en wij hopen vanaf hier net zo hard dat 'ie' door gaat als jullie allemaal in het koude land!!

Ondertussen... 50 graden warmer als bij jullie zitten wij tevreden te kijken naar de ondergaande zon. Sterre tekent in haar dagboek, Loes ondervraagt de gasten van ons restaurantje hoe ze heten en Niek kletst met de ' buren ' en vertaalt de kletspraatjes van Loes. Op de achtergrond zingt de Iman zijn gebeden terwijl de zwembad-blauwe zee zachtjes kabbelt. In de verte zien we de lichtjes van Lombok flonkelen.

Aangekomen op Gili Air.. we wonen hier nu al weer 5 dagen. We zijn zelfs al weer een keer intern verhuisd. Uw razende reporter had echter even een paar dagen nodig om bij te komen. (misselijk, oververhit, algehele malaise) Maar dankzij de airco, veel slapen en veel drinken is deze dame weer boven Jan.
Gelukkig had de rest van de familie er geen last van. Sterre vroeg gisteren of we alsjeblieft alsjeblieft nog een paar daagjes hier blijven. Nou vooruit dan maar...

Even een snelle up-date.
We zijn uit Padang Bai vertrokken met een speedboot. Het dorpje is heel klein en onze verbazing was dan ook groot toen we bij het kopen van het bootkaartje te horen kregen dat we om 8.00 uur zouden worden opgehaald. Loes was helemaal in de stemming.. Die stond om half 7 naast haar bed ' varen varen over de baren ' te zingen!! Dat we ietwat verwende reizigers aan het worden zijn bleek wel toen we inderdaad om 8.00 opgehaald werden door onze 'chauffeur', alleen liep hij niet naar een auto maar liep voor ons uit naar de pier.. Wij zeulend achter hem aan met de rugzakken en toebehoren... Gelukkig kreeg hij veel commentaar van zijn collega-toeristentrekkers omdat hij achter onze lege buggy aan liep!
Dit is echt het eerste aziatische land waar ze op tijd zijn!! De taxi komt op de afgesproken tijd, je wordt op de juiste tijd opgehaald.. Gelukkig moesten we wel nog een uur wachten voordat de boot vertrok. Onze 6 motorige speedboot was voorzien van 6 offertjes.. op iedere motor een. Het gaf toch iets meer gemoedsrust. Net als de reddingsvesten die ze op aandringen van ons voor de meiden tevoorschijn toverden.
Terwijl Niek en de meiden zich tegoed deden aan mierzoete roze koekjes moest ik met regelmaat even op het kleine dek staan voor de frisse lucht.. Ik heb leukere reizen gemaakt. Dat de dolfijnen uit het water sprongen maakte wel wat goed maar ik durfde me niet te bewegen dus het bleef een 1 persoonservaring.

Gili Air is 1 van de 3 eilandjes die in de noord-oost hoek van Lombok liggen. Er is geen gemotoriseerd verkeer. Dus iedereen loopt, fietst of maakt gebruik van de paard met wagen-maffia.  De Gili's vallen onder Lombok dus officieel zijn het een islamistisch eilandjes. Commercie wint het hier echter van de religie. Het eerste biertje wat we bestelde terwijl de moskee de gebeden over het eiland verspreide vond ik dan ook heel speciaal! Af en toe kom je een islamitisch hoofddeksel (m/v) tegen maar de kans dat je een nat lijf in bikini tegenkomt met een snorkel in de hand is vele malen groter.. Het een gaat hand in hand met het ander.

Ons eerste plekje is zeer idyllisch gelegen. Een lieve familie ontfermt zich over ons. Na een dag stromende regen afgewisseld met enorme plensbuien en onweer vinden we het toch wat te afgelegen. We verhuizen naar een iets bewoonder plekje.
En zo komt het dat we op ons 1e maands-reis-verjaardag weer een eigen huisje hebben, met een (buiten)badkamer die zo uit een reportage van de Cosmopolitan kan komen, een tv(tje) en 2 fietsen naast het huis.. Glamperen met een hoofdletter!!
En wat loopt er bij ons door de achtertuin... Sterre ontdekt hem voor het eerst.. 'Papa, mama snel daar loopt er zo-een van de dvd!!' Jawel! zeker 70 centimeter groot loopt er toch daadwerkelijk een varaan door de tuin. Bij ons bekend van 'Earth' de dvd serie.. Sterre is onze goede-dieren-zoeker want in de loop van de dagen ontdekt ze vaker mooie kevers, vogels, spinnen en nog meer varanen.

De eerste 2 dagen fietsen we. Het is een leuk gezicht al die lange westerse lijven op een kleine Aziatische fiets. Door de zandwegen ga je niet snel vooruit maar dat moet ook niet want het eiland is maar klein. Dus we combineren het fanatiek met het horeca programma. Ananas-shake hier, tosti daar, choco-shake als toetje. Schelpen zoeken, even in de zee, wat mensen helpen om mango's uit de boom te halen, kletsen met een man die 'tollen' als hobby heeft.. 's middags bij zijn wedstrijd kijken.. Een dag is zo om.

En vandaag zijn we op een snorkel-boottocht geweest. Sterre heeft het door! Die kan zelfs ademhalen door een pijpje dus ze ligt of op onze rug en dan kijkt ze over onze schouder mee of we snorkelen met haar hand in hand.. (en ja! dat is zo romantisch als het klinkt!) Loes kan het ademhalen niet dus die kijkt steeds even snel door haar masker in het water.. Ze houdt het dan ook iets minder lang vol maar de boot had ook een klein stukje glas-bodem dus die vermaakte zich ook prima.
En die onderwater-wereld is ook al zo prachtig. Niek en ik hebben allebei al een zee-schildpad gezien!! En verder komt de halve 'finding Nemo' film voorbij ! (alleen Nemo zelf moet nog..) dus Sterre is echt helemaal verrukt en wij niet minder..