Oefening baart kunst

Klaas en Ed komen weer thuis!!
Na maanden fietsen is hun indrukwekkende reis afgelopen.
www.klaasonderweg.nl
Voor ons een goed moment om onze grote bek (ja hoor leuk reizen met de kindjes) om te zetten in daden..

Eigenlijk "reizen" we altijd met de auto.
We gooien de hele achterbak vol met alles wat we maar enigszins nodig kunnen hebben en gaan..
De binnenkant van een trein hebben we allebei al jaren niet meer gezien.
Dus we gaan een dagje met de trein naar Schiphol... vliegtuigen kijken!
En Klaas en Ed verrassen.

's Ochtends stijgt de stress naar hoge hoogte maar die verdwijnt als sneeuw voor de zon
als we er op de fiets achter komen dat we 3 kwartier te vroeg zijn vertrokken..
We kunnen zelfs een trein eerder..
Loes en Sterre vinden het geweldig.
Zelfs de mevrouw met hond die naast ons komt zitten kan de pret niet drukken.
(onze meiden hebben het niet zo op honden en poezen).
Bij Assen vraagt Loes: Isse Siphol??
4 krentenbollen, een puzzel, 2 boekjes, 1x overstappen en allerlei kletspraatjes later zijn we er wel..

Mmm uit de trein ruik ik het meteen.. Schiphol heeft zo'n lekker luchtje!!
Een mix van avontuur, spanning en benzinedampen..
Op het panorama terras gaan we vliegtuigen kijken.
Sterre heeft meer belangstelling voor het klimrek dat ze binnen heeft gezien.
En hiermee bevestigd ze ons vermoeden dat we voor hen niet moeilijk hoeven te doen die 3 maanden..
Mijn reiskriebels stijgen naar ongekende hoogte..
Geef me mijn tickets en ik wil al wel weg..

Het weerzien is super!
We moeten er even op wachten natuurlijk maar dan kunnen we 2 gespierde, gebruinde mannen in de armen sluiten.
We drinken nog een kop koffie samen en dan scheiden de wegen zich alweer.

De terugweg is meer een uitdaging.
Sterre nestelt zich op mijn schoot en valt als een blok in slaap.
Voor Loes begint het feest echter nu pas..
Ze vermaakt zich een poosje met de achterbuurvrouw: eve glapje make, kiekeboe!
En gaat dan anderhalf uur Niek als klimrek gebruiken.
Niet zijn grootste probleem trouwens
Na 2 uur vrijdagmiddag-studenten-trein kan hij geen "vette chill" meer horen!
Als de conducteur binnen komt pakt Niek het kaartje alvast.
Loes ziet het, pakt het kaartje af en scheurt het zo in 2-en!!!
Gelukkig kun je veel maken (en breken) als je blond en een ukkie bent..

Om 6 uur zijn we weer thuis met wijze reislessen (ja de buggy moet wel mee) en nieuwe angsten (roltrappen, in/uitstappen trein en draaideuren) maar ook met de overtuiging dat we het wel gaan redden. Vast naief gedacht na een dagje Nederlands treinen maar ik ben trots op ons!!


Paulien